"Wat mag iemand over jou te weten komen als je dood bent?"

“Mijn vader was 65 toen hij overleed. Hij zou het jaar daarna met pensioen gaan, iets waar hij veel zin in had. Helaas mocht het niet zo zijn. Samen met mijn broer sprak ik af dat hij mijn moeder ging helpen met de praktische klussen in en rondom het huis. Ik nam de administratie op me.”

“Ik weet nog goed dat ik voor het eerst na zijn overlijden de werkkamer van mijn vader binnenkwam. Hij was lang accountmanager geweest. In een leren map had hij op gele post-its zijn accounts en wachtwoorden opgeschreven. Lang niet overal stond bij waar het van was, en op verschillende briefjes waren wachtwoorden doorgekrast. Daar moest ik het mee doen.”

Social media

“Gelukkig lukte het snel om toegang te krijgen tot de computer van mijn vader. Zo konden we in zijn mail. We wisten dat mijn vader accounts had op Facebook en LinkedIn. Op Facebook was hij nog ingelogd. Daar heb ik mezelf aangewezen als erfgenaam, waarna ik zijn pagina kon veranderen in een herdenkingspagina. Het LinkedIn-account was een ander verhaal. Hier had ik geen toegang toe. Via een invulformulier op de website kon ik de pagina laten verwijderen. Al was dat makkelijker gezegd dan gedaan, omdat we ook dingen moesten invullen die we niet wisten. Bijvoorbeeld de URL van zijn account.”

“Mijn kinderen ontdekten later dat mijn vader ook een Twitter-account had. Ze hadden zijn naam gegoogeld om te kijken wat er nog tevoorschijn kwam. Hier wisten we niets vanaf, en we hadden dus ook geen inloggegevens. Gelukkig konden we ook hier via een contactformulier aangeven dat mijn vader was overleden. Het was een zoektocht om zijn accountgegevens te verzamelen, maar uiteindelijk is dat gelukt.”

Hulp na overlijden

“De hulp die ik kreeg van instanties liep erg uiteen. Bij het omzetten van het telefoonabonnement van mijn vader zijn we ontzettend goed geholpen. Hij had net een nieuw abonnement met iPhone afgesloten en dat is gratis omgezet naar prepaid zodat we zijn telefoonnummer konden blijven gebruiken. De telefoon mochten we houden. Eén van mijn kinderen gebruikt de telefoon nu nog. Dat is een fijn gevoel.”

“De andere kant was er ook: ik belde naar een bedrijf om te overleggen wat ik moest doen nu mijn vader was overleden. Daarna vroegen ze doodleuk of ik hem aan de telefoon kon laten komen om wat dingen te verifiëren. Ik zei: ‘als je net had opgelet, weet je dat hij dood is.’ Daar maakten ze me ontzettend boos mee. Ook de woningbouw bleef brieven sturen gericht aan mijn vader, terwijl ze wisten dat hij was overleden. Hoe moeilijk is het om dat aan te passen?”

Privacy na overlijden 

“Inmiddels geef ik voor mijn werk regelmatig voorlichting over digitale nalatenschap. Ik laat mensen dan vaak nadenken over hun eigen online leven. Wat mag iemand nog over je ontdekken na je dood? Misschien heb je wel een hobby die je liever verborgen houdt, foto’s die je aan niemand wil laten zien of appjes die echt privé zijn. Denk erover na hoe je daarmee omgaat. Op de meeste telefoons kun je bijvoorbeeld een ‘legacy contact’ aanwijzen. Deze persoon kan na je dood bij de belangrijke gegevens, zonder je privacy te hoeven schenden.”

“De belangrijkste tip is echter om in gesprek te gaan. Over een geboorte praten we uitgebreid, de dood vinden we een lastig onderwerp. Maar het hoort er nu eenmaal bij. Bedenk ook hoe fijn het juist is als je het makkelijker kunt maken voor een geliefde om je digitale nalatenschap te regelen. Ik heb zelf een mapje met informatie dat ik zo goed mogelijk up-to-date houd. Mijn man heeft in Spotify een verborgen lijst met liedjes die hij mooi vindt. Het zijn kleine dingen, maar na iemands overlijden kunnen ze een groot verschil maken.” 
 

Wil jij na het lezen van dit interview zelf aan de slag om je digitale nalatenschap te regelen? Wij loodsen jou er in 8 stappen doorheen. Schrijf je hier in. Of check de stappen hier.

Foto: Robert Alexander.